محمد یوسف
یاداشت از مترجم : علاقمندان عزیز سایت های انتر نتی با عرض ادب و حرمت بی پایان.
مضمون را که برگردان انرا از دمارکی به دری در اختیار تان قرار دارد بتاریخ 16 جنوری در روزنامه یولند پست به نشر رسیده است یولند پست یکی از پر تیراژ ترین وپر خواننده ترین روزنامه های سراسری دنمارک میباشد در سال 2005 همین روز نامه اولین بار به نشر کاریکاتور های از حضرت محمد اقدام کرد که تقریبا در سراسر جهان خبر ساز گردیده و به شهرت این روز نامه نیز افزود.
زمانکه من مضمون نشر شده درین روزنامه را که ارتباط مستقیم با کشورم داشت مطلعه کردم چیز های جالبی دست گیرم شد. اعداد، ارقام تفاوت ها در شناخت ، بینش ها و تحلیل ها ، داوری های مختلف به خصوص امار و ارقام مربوط به زنده گی افغانستان ذهنم را به خود جلب کرد. موارد درین نبشته برایم تعجب اور و سوال بر انگیز بود . بهمین جهت به ترجمه ان ترغیب شدم ، خواستم در سوالات ذهنم خواننده گان محترم را نیز شریک سازم که اینک شما متن دری آنرا در اختیار دارید. وقت خوش
13 ملیارد کرون در افغانستان به مصرف رسیده
لارس فروم
ژورنالست امور بین المللی
به اساس یک را پورمشترک وزارت خارجه و وزارت دفاع دنمارک ، کشور دنمارک از سال 2001 بدین سو مبلغ 13 ملیارد کرون دنمارکی (معادل تقریبا 2.6 ملیارد دالر امریکای) را در افغانستان مصرف نموده است.
بر مبنای اظهارات پروفیسور میکایل ویلبوی رسموسن از مرکز مطالعات نظامی یونیورستی کوپنهاگن با وجود مصا رف هنگفت مالی اهداف مطروحه بدست نیامده است. او تایید می کند « یکی از عوامل که دنمارک میخواهد یکجا با امریکا و بریطانیا از افغانستان خارج شوند اینست که در مقایسه با نتایج حاصله میزان مصارف ما بزرگ است.»
او می افزاید « ما بدان دموکرسی که در انتظارش بودیم دست نیافتیم . خوش چانسی ما در ان خواهد بود که اگر از طریق مذاکره با طالبان راه حلی سراغ نمایم . سناریوی وحشت ناک ان خواهد که ما خود را از افغانستان بکشیم و طالبان دو باره قدرت را تصاحب نمایند.»
وزیر انکشاف کشور دنمارک کریستیان فریس شکننده بودن اوضاع را تایید می کند اما از پیشرفت های موجود بگونه مثال از افزایش حد انتظار، میانگین عمر شهروندان افغان از 44 به 64 ، خرسند است . در حالیکه حزب وینسترا « چپ» مصارف دنمارک را در افغانستا ن پایین ترین رقم ممکن می داند برعکس حزب « اینحل لیستین » لست واحد حدود 10 ملیارد کرون هزینه بخش نظامی سهم دنمارک را مصارف بر باد محسوب می دارد.
تا کنون 42 نظامی دنمارکی در افغانستان کشته و به تعداد 182 تن دیگر زخمی گردیده اند.
« ارقام ذکر شده برای کشور کوچک چون دنمارک با جمعیت اندکی بالا تر از 5 ملیون ارقام درشت محسوب می گردد» از مترجم.
جنگی که ما نمی بریم
پروفیسور چنین نتیجه گیری میکند
« غرب توقعات بزرگ از جنگ در افغانستان داشت. انهمه توقعات نه تنها براورده نه شدند بلکه در اینده نیز براورده نخواهند شد. بدین جهت ملیارد ها پول مصرف شد که موفقیت نداشت.»
ما جنگ را در افغانستان نبردیم و انرا نخوهیم برد. چنین است نتیجه گیری پروفیسور میکل ویلبوی رسموسن .
او می افزاید: جای تعجب نیست که دنمارک حدود 13 ملیارد کرون را در افغانستان بدون اینکه به توقعات بلندش دست یابد به مصرف رسانیده است. او نمی خواهد کلمهء شکست را بکار برد ولی فکر می کند که غرب از اهداف مطروحه در افغانستان فاصله طویل دارد .
یک کار شناس امور نظامی دنمارک می گوید .
« زمانکه در سال 2006 ما وارد افغانستان شدیم احیاء سیستم تعلیم و تربیه، تامین حقوق زنان ، اعمار دموکراسی و ایجاد شرایط امنیتی مطمین که طالبان نتوانند دست اورد های ما را نا بود سازند از جمله وظایف مطروحه بودند. همزمان ما باور داشتیم که بهای وظایف مطروحه به حساب مالی و جانی بمراتب نسبت به واقعیت که اکنون در برابر مان قرار دارد کمتر و ارزانتر خواهد بود. از قول جنرالان بریطانیای مایان با انگشتان صلیب شده و چشمان بسته وارد افغانستان شدیم. وما به تعقیب بریطانیای ها رفتیم.» او پنهان نمی دارد اینکه اروپای ها اجندای خود خواهانهء بالا را مطرح داشتند.
انکشاف و دموکراسی
میکل ویلبیو راسموسن بدین باور است که :
اکثریت اروپایی ها فکر می کردند اینکه امریکای ها مانند یک گله ای کوبای در افغانستان داخل شده اند و میخواهند جنگ کنند ولی فراموش کرده اند که افغانستان به سهم گیری بیشتری در راستای رشد و دموکراسی نیاز دارد. او ادامه می دهد. « 13 ملیارد کرون تقریبا معادل ارزش « پل کمر بند کلان » می باشد .
« هدف از پل بزرگی است که بطول حدود 18 کیلو متر با امکانات داشتن راه اهن و عبور ومرور وسایل حمل و نقل ترانسپورتی سنگین و سبک از روی ان و عبور کشتی های بزرگ از زیر ان بر فراز بحر احداث گردیده است که دو جزیره بزرگ فون و یولند را با هم وصل نموده است. مترجم»
بنابرین لازم بود قبل ازجنگ مسایل بگونه بهتر برسی واماده گی های لازم برای پرداخت قیمت مالی و جانی این جنگ تدارک دیده می شد .
یک تحلیل عاقلانه از و ضعیت امروز افغانستان نشان می دهد که ما از همین اکنون وبرای ابد میتوانیم درافغانستان حضور داشته باشیم بدون اینکه به اهداف طرح شده دست یابیم . سوال اینجاست که ایا لازم است در چنین وضعیتی به مصرف وجوه مالی ادامه دهیم و اجازه دهیم که سربازان بیشتری بمیرند بدون اینکه دست اورد و موفقیت در کار باشد.؟ ارزیابی ما نه خیر است ما این را نمی خواهیم. به همین خاطر هدف فعلی ما اموزش بخش از سر بازان افغانی و خروج ابرومند ما میباشد.» خوشبختی خواهد بود اگر با طالبان از راه مذاکره به حل مشکل دست یافته وافراد رهبری انها را که روزی قوای ایتلاف بخاطر از بین بردن شان داخل افغانستان شده بودند ، اکنون میخواهند شرکت انها را در حل آیندهء سیاسی افغانستان یاری رسانند .
او می گوید: تصور اینکه بعد از چند سال طالبا ن به قدرت باز می گردند دشوار نیست.
سناریو وحشتناک این خواهد بود که اگر ما از افغانستان خارج شویم و بعد از مرحله ای علاقه و انترس خود را بنابرعدم وجود توانایی اقتصادی مان در پرداخت بودجه افغانستان و مصارف اردو ان از دست دهیم ، همچنان که در زمانش بعد از خروج روسها مجاهدین قدرت را تصاحب ، کردند طالبان نیز می آیند و قدرت را دو باره در اختیار می گیرند
به باور یک کار شناس نظامی دنمارکی سربازان دنمارکی بدون در نظر داشت اینکه وزارت دفاع و یا وزارت خارجه در اعزام شان تصمیم گیر باشند ارزش خدمات بزرگی سربازان ما تغیر نمی یابد. او همچنان تاکید میورزد که گام های مثبتی نیز درین کشور فقیر به جلو برداشته شده است. به اثر تزریق منابع هنگفت مالی درین کشور فقیر طبعا موارد محدود تغیرات مثبت را نیز مانند برخورداری از حقوق انسانی بیشتر و امکانات اقتصادی ، میتوان مشاهده کرد. ولی این تغیرات کوچک کاملا در رابطه با اصل قضیه که عبارت از مسله جنگ است بی ارزش است زیرا ما در این جنگ پیروز نشدیم.
اوسط بالای عمر
وزیر انکشاف کشور دنمارک کریستیان فریس از حزب رادیکال چپ به پیشرفتهای ، بخصوص در عرصه صحت ، تعلیم و تربیه و امنیت اشاره می نماید. « 10 سال قبل میانگین عمر شهروندان افغان 44 سال بود که اکنون 64 سال است که خود نمایانگر دسترسی بیشتر مردم به خدمات صحی میباشد. در سال 2002 صرف 8 ویا 9 فیصد مردم به خدمات صحی دسترسی داشتند که اکنون ارقام به بالای 80% قرار دارند. این دست اورد مهم مرگ ومیر اطفال را بگونه چشم گیر کاهش داده است.» همزمان کمیت شاگردان مکاتب افزایش بیشتر از ده چندان را نشان میدهد. شاگردان مکاتب از 700000 به 7 الی 8 ملیون شاگرد که یک سوم بخش ان را دختران تشکیل میدهد افزایش یافته است. در وضع امنیتی بهبود رونما گردیده و طی سال های 2009 و 2010 شاخص های اقتصادی نمایانگر رشد نه کمتر از 22.5% میباشد به باور وزیر انکشاف هنوز مشکلات عدیده در بسیاری جاهای افغانستان وجود دارد. 90% کوکنار جهان در افغانستان تولید میشود. همچنان خطر بزرگ عقب گشت ، بعد از خروج قوای ایتلاف موجود است.» او می افزاید : در همکاری با طالبان که با وجود منفور بودن شان بهبودی رو نما گردیده است. طالبان چیز های بسیاری هستند. وجا های بسیاری حضور دارند. با طالبان پروسه مصالحه جریان دارد که میتواند باعث شود تا طالبان سلاح های 47 AK شان را در تاق ها بگذارند. سگنال های وجود دارد که طالبان اماده مذاکره با امریکای ها میباشند، که از جانب پریزید نت کرزی حمایت گردیده است. برعکس یک مصالحه در مقیاس ملی ( بین الافغانی ) مشکلات فراوان دارد. چند هفته قبل طا لبان از گشایش دفتری در قطر اطلاع دادند که بدین گونه باب مذاکرات در مورد اینده افغانستان به خصوص با امریکایی ها باز گردیده است. کریستین جول مسول روابط خارجی حزب «لیست واحد» در پارلمان دنمارک بدین باور است که نتایج سهم نظامی دنمارک پاسخ گوی مصارف ان نمیباشد ، او توام سازی امور نظامی را با سهم انساندوستانه دنمارک یک اشتباه می داند. به عقیده او بهتر بود اگر پول بیشتر در امور ملکی به مصرف می رسید . او ادامه می دهد معقول می بود اگر پول بیشتر در امور مکاتب، بهبود حقوق زنان و عرصه های ملکی اختصاص می یافت در انصورت امروز ما به نتایج بیشتری دست می یافتیم. اکنون که همه کشور ها در صد د ختم حضور نظامی خود میباشند این خود یک اعتراف غیر مستقیم بر عدم موفقیت سهم نظامی ایتلاف میباشد.
اما وزیر انکشاف حکومت قبلی دنملرک که اکنون در پارلمان این کشور مسولیت روابط خارجی فرکسیون پارلمانی حزب «چپ» را دارد از اجراات و شیوه های سهم گیری دنمارک حمایت نموده انرا الترناتیف با کمترین رسک میداند او، وجود فساد گسترده اداری و عدم هم اهنگی و کوردینه فعالیت های بین المللی را مشکل اساسی در افغانستان ارزیابی می کند. جنگ در افغانستان پاسخ بود به حملات تروریستی 11 سپتامبر 2001 ولی حالا ما بعد خروج مان رهبریی را که کارا است ، جای که زنان نیز از حقوق شان بر خور دار اند ترک مینمایم. انجا اشتباهات زیاد صورت گرفت ولی من به وریانت متفاوتی نمی توانم اشاره داشته باشم. ما از جمله در عرصه معارف ، صحت ، و پروژه های زیر بنای سهم گرفتیم که از نظر من عاقلانه بود.»
دنمارک طبق پلان ، افغانستان را در سال 2014 ترک خواهد کرد. کما کان در ماه فبروری امسال کمیت سربازان دنمارکی از 750 به 600 تقلیل می یابد. همزمان کمک های مالی دنمارک اندکی افزایش خواهد داشت چنانچه امسال و سال بعد یک کمک 1.5 ملیارد کرونی به افغانستان در نظر گرفته شده است. همه امیدوارند که دنمارک در اینده بعد از خروج عساکر ما از انکشور نیز به همکاری های مالی خود به افغانستان ادامه دهد.
محمد یوسف از کشور دنمارک
بالا
بازگشت