تمیم (حکمت) مصلح

 

"پاره برگ و آشیان"

شـــــامــگـــــــــــاهــــــی پــــــــــاره بـــــــرگــــــــــــی از شـــــجـــــــــــــــــر                                                                                  

بـــــی اراده شــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد جـــــــــــــــــــــدا و در بــــــــــــدر

گـــــشــــت ویــــــران روز و شــــــب بــــــر دوشِ بــــــــــــــاد

گــــــــــــــــــــاه انــــــــــــــــــــدر آبِ جــــــــویــــی در فــــــــــتــــــــــــــاد

هـــــــــم ز درب خـــــــانـــه هـــــــــا جــــــــــاروب گـــــشـــــــــت

هـــــم مـــیـــــان کــــــوچــــه هـــــــــا لـــــتـــــکــــــــوب گــشـــــــــت

مــــدتـــی هـــــــــم گــــــــــــــر بــــه خــــــــاکــــــــــی شــــد مــقـــیــم

زیــــــــر پـــــــــــای ظـــلـــــم و مــنّــت شـــــــــــــــــــــــد دو نـــیــــم

شـــــد بــه حــــقّــــش ظــلــــم بــــی حـــــــــــد بـــــی دلـــــیــــــل

شــــــد بـــه جـــــــــــــــــــان اهـــــــــل غـــــربـــت هــــــر بــخـــیـــل

هـــــــــــــر دقــــیــــقــــــــــــه در هــــــــــــــــــــــراس از ایــــــن و آن

نـــــیــــســــــت جـــــــان اهــــــــــــــــل غــــــــــــربـــــت در امـــــــان

نــــیــــســـــــت راحــــــــــــت خــــــــــاطـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرِآواره را

نـــیــــســـــــت عــــشـــرت خــــســـــــــــتــــه ی غــمـــــــپـــــاره را

لـــــیــــک آیـــــــــــد بـــــعــــــــــــــــدِ هـــجــــــــــــــــران روز وصــــل

مـــــژده بـــــــــــــادا بــــــــــــر غـــــــــریــــــبـــــــــــــــــــان روز وصــــــل

هـــمــــچــــــنــــــان آن بــــــــرگ ویــــــــــــــــــــــــــــــــران عـــاقــبــت

شــــــد خـــــلاص از چــــنــــگ هـــــجـــــــــــــــران عـــاقــبــت

صــبـــحــــگـــــــــاهــــــــی غـــــــــــربــــــت او چـــــــــــــــــــــاره شـــد

عــــــنـــــــــــــــــدلــــــیـــــــبــــــی بـــهــــــــــــــــر او طــــــــــــــیـّـــــــاره شـــد

عـــــنــــدلــــــیــــــــبـــــش شــــــانــــد بـــــر مــنـــقـــــار خـــویـــــــــش

شــــــــــــــــد هـــــــــــوا و رفـــــــــت بـــــر گــــلـــــزار خـــویـــــــــش

وان زمـــــــــــــــــــــــانــــــــه پـــــــــــــــاره بــــــــــــــــــــرگِ آن شــــجـــــر

آن غــــــــــــریــــــــــبِ خــــــســـــتــــه جــــــــــــــــــــــــان و دربــــــدر

از ظـــــــــــــــــــــلامِ خــــــــــــــــــــــاک و هــــــم آشـــــــوبِ بـــــــاد

وا رهـــــــیــــــد و رفــــتــــه رفــــتـــــه یــــــــــــــــــــــــــــــــــــافــــت داد

ســــــــــــوی قــــــــــربـــــت بـــــر نــــــهـــــــالــــش بـــاز گــــشــــت

در مـــــیـــــــــان اهــــــــــــــــــــــــــــــــــل و آلـــــش بـــاز گــــشــــت

گـــــــــــــرچـــــــــــــــــه اوّل هــــــــــر طـــــــــــرف ویـــــــرانــــه شـــــد

بـــــــــــاز گــــشــــت و تـــــــــار و پـــــــــــــــــــــــــــــود لانــــه شـــــد

بــــــــا دل و جــــــــــــــــــان در شـــجـــــــــر امــــــداد کــــــــــــرد

بـــــــا وجـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــودش آشـــــــــیـــــــان آبـــاد کــــــــــــرد

از حــــــــــــــــدیــــــــث پـــــــــــــــــــــــاره بــــــــــــــرگ و آشــــــیـــــــان

(حــکــمــت) آخــــــــر ایــــن حـــقـــیـــقـــت شــــد عـــیــــان

هــــــــــــــــــم مــثـــــــــال پـــــــــــــــــاره بـــــــــــــــــــــــرگِ آن چـــمــــــن

بـــــــــــــاز گـــــــــــــــــــردم بِــــــه کـــــــــه فـــــــــــــــــــردا بــــــــر وطــــن

بــــهـــــــــــر مـــیـــهــــــــــن خِـــــشـــــــــــتِ آبــــــــــــــــادی شــــــــــوم

آشــــیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــانِ مِــهــــــــــــر و آزادی شـــــــــــــوم

 

***

تمیم "حکمت" مصلح

 

++++++++++++++++++++++++++++

 

"کـیـهــان نـورد"

آمـد نـگــــــــــــار و رنــج فـنـا گــشــت و درد رفـت

از ســیــلِ اشــکِ شـــوق ز رُخــســــاره گــرد رفـت

مـاهــی بـه حـســن یــار بــشــــر تـا کــنــون نــدیــد

هــــرچـنـد ســوی مـاه چــو کــیــهـــان نــورد رفـت

افـــــــزونــیِ شــغـــــــــال نــشـــد ســــدّ راه شــیــر

بــر ضــدّ صـــد شـــریــر بـه ســـــوی نــبــرد رفـت

از فـیـض روغـن اسـت کـه شـد شـعـلـه ور چــراغ

بــی اشـــک دیــده نـــور ز چــشــمــان مـرد رفـت!

روشــن دلـــی بـه تـیــره گــیِ وضـــع ایــن چــمــن

شـبـنـم صــفـت نـشـسـت بـسـی گـریـه کـرد ، رفـت

افـــــراد یـکّـه تــاز بـه خــــــواری بــســــر بــرنــد

خـــاریـــســـت انـفـــــراد کــه در پــای فــــرد رفـت

خـانـان بـه خــوان خـلـق ز بـس حـمـلـه مـی کـنـنـد

هـــم پـاره نــانِ گــــرم ، هـــم آن آبِ ســرد ، رفـت

آزاده وار از درِ ایـــن تــنــگ دیــــده گــــــــــــــــان

خـوش آنکـه خـود هـنـوز نگــردیـده طــرد ، رفـت

مـا را بـه لـوح قـبـر ســزد (حـکـمـت) ایـن سـخـن

چــون ســــروِ ســبـز آمـد و چــون کــاهِ زرد رفـت

 

***

تمیم (حکمت) مصلح – 2012-07-15

 

+++++++++++++++++++++

 

"غم مخور"

 

مهــر تـابـان بـاز خــیــزد از خــراســان ، غـم مـخـور

شــام تـار خـلــق مـا را هــســت پــایــان ، غـم مـخـور

بـاغ مـا را کـــز هـجـــوم  زاغ  اکــنــون مـاتــم اســت

شـــاد گـــــردد از نــوای عــنــدلــیــبــان ، غـم مـخـور

در نـهــاد هــر تـنــزّل تـخـــم رفــعــت خــفــتـه اســت

بـعــد باران  سـرو خـیـزد  در گـلـسـتـان ، غـم مـخـور

اتـحـــــــــاد جــمــــع مـردم  ســدّ راه دشــــمــن اســت

گر به وحدت هـسـت ما را ععـد و پیمان ، غـم مـخـور

از شـعــــور خــویـش آدم  گـر عـنـان گــیــرد بـه کـف

رفــتـه رفــتـه رام گـــردد اســـب دوران ، غـم مـخـور

ظـلــم و جــور جــاه جــویــان کـی رود از یــاد دهـــر

در کـتـاب چرخِ دوران نـیـسـت نـسـیـان ، غـم مـخـور

کـثــرت کــفــتــار نـبــوَد مـایــه ی تــشــویــش شــیــر

اهـل جــرأت چـیـره گــردد روز مـیـدان ، غـم مـخـور

کـاخ و قـصراهـل اسـتـبـداد ، (حـکـمـت) بـی بـقـاسـت

تـه بـنـایــش کـرد ویــران مـوج طغـیـان ، غـم مـخـور

 

***

 

به اسقبال حافظ: "یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور *** کلبه ی احزان شود روزی گلستان غم مخور

تمیم "حکمت" مصلح ، ملبورن – آسترالیا (2012/07/11)

Tameem Hekmat Moslih

 


بالا
 
بازگشت