دستګیر نایل
تضمین بر دو غزل
+(ز خال ګوشهُ ابروی یار میترسم)
از این (حکومت) دنباله دار، میترسم
++( چو پرده دار به شمشیر میزند همه را)
ومن، ز فتنه ِی این پرده دار میترسم
زدود ، نام ابومسلم از خراسانش
ز بی نشانی بلخ و مزار، می ترسم
مباد باز وطن را بدست جهل دهند
از این زمانه ُ بی اعتبار، می ترسم
چه روزګار سیاهی نصیب ما شده بود
ز باز ګشتن آن روزګار، می ترسم
فلک چه روزِ بد و نیک را نشانم داد
از این عجوزه ُ آیینه دار، می ترسم
) دلم برای تو میسوزد ای(شفیق مرید
ز دار بستن طنبور و تار، می ترسم
(صایب) +
( حافظ )++
بالا
بازگشت