سراج الدین اديب

 

سراج الدین ادیب دنمارک (میزان ۱۳۷۵)

 

الهی به قدرت و عظمتت ترا سوگند ميدهيم

 ای آغاز هر آغاز و فرجام هر پایان، بار خدایا     !

الهی، از تو خواستارم تابه رحمت و قدرت خویش که همه چیز در برابر آن به فروتنی و خاکساری سر فرود می آورد، و به عزت خویش که هیچ چیز در برابر آن یارای ایستادن ندارد، و به عظمت خویش که انباشته است و به فرمانروایی ات که هر چیز برتری دارد و به وجودت که پاینده است.

 ای معبود و خداوندگار ما    !

ترا به پیشگاه تو شفیع می آوریم و از تو خواستاریم که به کرمت که مظلومان و بیچارگان و دل سوختگان را بخود نزدیک میدانی، از تو در خواست می کنیم تا ما خاکساران و فروتنان را از بلای مصیبت افتراق، انقطاب، چند دستگی و نفاق که سر چشمه و منشا تمام بدبختی ها در جامعه ماست نجات دهی . از تو در خواست میداریم تا بر ما و وطن ما رحمت گیری و نیازمندی ما را که سخت بر استقرار صلح شدت یافته بر آورده گردانی .

 بار الها   !

ما از برای گناهان خویش جز تو بخشاینده نمی یابیم، بدی های ما را به نکویی مبدل ساز، زیرا محبوب جز تو پاک و منزه نداریم، اندوه و محنت ما بزرگ است و برحال ما افزون گشته و کردار نیک ما کاستی گرفته و دنیا باافسون خویش مارا فریب داده و بی تفاوتی و سهل انگاری در گردن ما چون زنجیره ها باهم اتصال یافته است .

   از تو در خواست میکنیم و به بزرگی ات تراسوگند میدهیم که کردار ما را مانع اجابت دعای ما نگردانی، ترا ای خدای عزیز به عزتت سوگند میدهیم که در همه حال بر ما رحیم و مهربان باش . ما دانسته و ندانسته از هوای نفس خویش که چون دشمن بلند است پرهیز نکردیم و هوای نفس ما را به دل خواست و تقوای ما را مکروه ساخت و درین کار قضا او را یاری کرد، پس بر آنچه برما پیش آمد، قضای تو بر آن رفته بود و فرمان و آزمایش تو ما را وادار کرد و ما را در آن برهان و حجتی نیست .

   اینک ای محبوب ما پس از آن اعمال و کوتاهی وزیاده روی در هوای نفس بدرگاه تو آمدیم، در حالیکه عذر خواه و پشیمان و شکسته حال به معایب معترفیم و در چنین حال گریز وبی پناهی به تو  رو آوردیم و جز آنکه تو عذر ما را بپذیری و به رحمت بیکران خویش صلح و آشتی را بین هموطنانم بیاوری .

 بار خدایا    !

عذر ما را بپذیر و بر سختی و اندوه خسران ما رحمت آور، و ما را ازبند نفاق و شقاق و دو رویی رهاکن، بر ناتوانی جسم و نازکی پوست و باریکی استخوان ورنگ زرد و پریده و بدن لرزنده و ضعیف ما افغانان ترحم بفرما.

   آیا پس از اقرار ما به یگانگی تو، و دل سپردن به معرفت تو و گویا شدن زبان ما به یاد تو و یقین قلب ما به دوستی تو  و اعتراف صادقانه و دعای مظلومانه ما بدرگاه تو، بازهم ما را به شعله های ( بم، راکت و انفجارات ) آتش و دود دشمنان صلح عذاب خواهی کرد ؟.

 آری شفیق من    !

اقرار میداریم که در وطن عزیز مان از دست دشمنان صلح و بیگانه پرستان و عاملین جنگ این نوع جنایات و جرائم صورت گرفته :

(ــ کشتار انفرادی و جمعی. ــ سنگسار. ــ دره زدنها. ــ به دار کشیدنها. ــ بریدن بدن بر شمشیر و خنجرها. ــ شکنجه ها. ــ بیدار خوابی ها .  ــ شلاق، مشت و لگد باریها . ــ به آتش کشیدنهای و سوختنها . ــ ایجاد رعب ووحشت ها. ــ مهاجرتها. ــ سلب نمودن زنان از حوزه فعالیت اجتماعی. ــ تجاوز به نوامیس ملی. ــ خوراندن گوشت انسان مرده برای انسان زنده. ــ بریان نمودن بدنهای زنده انسان در کانتینر ها  . ــ میخ کوبیدنها بر سر  چشم کشیدنها . ــ بینی و گوش بریدنها  . ــ قطع دستها و پاهها.  ــ کشتن کودکان شیر خوار در آغوش مادر ها . ــ چور و چپاولها اموال مردم  . ــ اختطاف ها، انفجارها . ــ انتحارها. ــ زورگفتن ها. ــ توهین و تحقیر کردنها. ــ تاراجها. ــ ویرانی اماکن مقدسه و عبادتگاهها. ــ تعصبات ، زبانی لسانی وقومی و مذهبی و.... جنایات و چرائم دیگر .).

همه آن بالاها و مصیبت ها که تو از آن متنفری ونفرت داری، صورت پذیرفته و دامنه آن قطع نگردیده و برای همین هاست که ای خدای رحمان ترا به قدرت  و عظمتت سو گند میدهیم تا کوتاه سازی آن دست های نا پاکی را که پرده پاک دامنی را میدرد و تجاوز میکند، ترا ای خدای رحیم سوگند میدهیم تا نابود سازی جنگ و جنگجویانی راکه خلاف مقررات اسلامی و انسانی بخاطر منافع شخصی، گروهی و لسانی و قومی خود عذاب و خفقان را بر مردم مظلوم ما روا میدارد .

ترا ای خدای کریم سوگند میدهیم محو گردان اشخاصی را که نعمت ها را دگرگون میسازد و جلو خوراکه و پوشاکه را بالای مردم مظلوم به وسایل مختلف مسدود میسازد . ای خدای رحمان ترا سو گند میدهیم که تباه کن نا دانی را که مانع اجابت دعا میشود. الهی به قدرت و عظمتت ترا سوگند میدهیم که قطع گردان دستهایی را که روی ماشه های تفنگ، توپ و راکت و بم برای نا بودی انسان و خرابکاری میچرخد و بلا و مصیبت را بالای مردم عذاب کشیدهء افغانم به ارمغان می آورد .

 بار الهـــا   !

صبر و استقامت از ما گرفته شده و نزدیک به دو دهه است که در وطن عزیزم افغانستان جنگ، ویرانی و مصیبت روان است . خلاصه زور وزر، وتزویر  در وطن ما بیداد می کند .

 محبوب من پروردگارمن    !

 چه کسی را دارم تا از او خواستار شویم تا خسارات و زیانی را که در وطن ما رسیده بردارد، تو آگاهی که چه مصایب عظیم در وطن ما جلوه افزایی دارد، پیکر وطنم زخمی است، پس چگونه ما چنین بلایی را تحمل کنیم و تاکی ؟

   ای خدایی که تو در آغاز ما را آفریدی و یاری کردی و پروردی و نیکی کردی و  روزی دادی، اکنون نیز ما را ببخش، خود بنواز طوریکه با عطوفت انصاف خود نهادی . ای خداوند گار ما : بخاطر فغان یتیمان، بخاطر جزعه بیوه زنان، بخاطر آه مظلومان و بینوایان و بخاطر یکتا پرستان که غیر تو معبدی ندارند، جنگ را از سر زمین من قطع کن .

 ای مولای من    !

چگونه بنده گان بینوا، را در عذاب جنگجویان قرار داده ای و چگونه شعله آتش آنها را در آغوش میکشد، حالانکه تو بر نا توانی او  دانا وآگاه هستی، ویا چگونه آنها مجبور به خود فروشی میشوند در حالیکه تو از راستی و صداقت و پاکدامنی او میدانی و یا چگونه آنها هر صبح و شام را بدون غذا سپری میدارند و هرشب را بدون صرف غذا میخوابند و بر پیکر زخمی دربستر فریاد دلسوز و نوای نیمه شبی ترا به یاری میخواهند و ناله و فغان آنها تا ملکوت بلند است ، یا چگونه آن کسانی را که رهایی خود را از فضل تو امید میدارد و تو او را در دل مصائب میگذاری ؟

   بعید است هر گز چنین چیز از تو نمی رود،  و چنین چیزی از فضل و کرم تو شناخته نیست و این بر آنچه با یگانه پرستان بجای می آوری نمی ماند .

 ای آن ذاتی که زمام اختیارما را در دست داری     !

ای بینا بر فقر و نا دانی ما    !

ای پروردگار ما   !

از تو خواستاریم به عظمت و پاکی ذات خویش به بزرگترین اسما و صفات خویش که همه اوقات ما را از شب و روز بیاد خود آباد میکنی و ما را پیوسته به خدمت خود میخواهی تا آنکه گفتار و کردار ما یکی گردد.

   بدرگاه تو دست دعا بلند میداریم تا به رحمت و عظمت خویش از گناهان ما بگزری و پرده عنایت خویش را بر ما هموار سازی و برادری و خواهری را در بین هموطنانم بوجود آوری و دل غمدیده مادران و خواهران هموطنم را از بار مصیبت ها تسکین و تسلی ببخشی و دست ظالمان و خون خواران را برای همیش از تعرض کوتاه کن تا از برکت تو همه بتوانند در وطن عزیزم افغانستان که خانه مشترک همه ما است طرح ها و تلاش های صلحجویانه محافل و شحصیت ها وریش سفیدان و بزرگان و سازمانهای خیریه بین المللی و کنفرانسهای اجتماعی اسلامی و انسانی را دایر و موثریت خود را بر وطن ووطنداران ما بجا آورند، تا از برکت اتفاق و یکدلی دوباره وطن عزیز مان افغانستان مدار اصلی خویش را در پهلوی سایر ملل جهان باز یابد و در فضای سرور و شادی بر لبها خشک ما به تبسم باز گردد./

نشرشده درهفته نامه امید :                          

Omaid Weekly
هفته نامة امید
P.O. Box 30818
Alexandria, VA 22310 - U.S.A

 

 


بالا
 
بازگشت