سراج الدین اديب

 

آرشیف نمبر (۹۹)

 

آثار زیانبارمصرف حشیش( چرس ) و کوکائین

صمغ کشنده

  شایع ترین ماده غیرقانونی در سراسر جهان از گیاهی به نام شاهدانه هندی که شبیه به گزنه است به دست می آید. بخش های مختلف این گیاه حاوی مواد فعال بوده و بسته به محلی که مورد استفاده قرار می گیرد قدرت های مختلفی دارد. حشیش صمغ چسبنده یی است که از این گیاه حاصل می شود، آن را به صورت قالبی در می آورند و به رنگ سبز خاکستری یا قهوه یی مایل به سبز دیده می شود. حشیش معمولاً به صورت خشت پخته و در تکه های جامد مکعبی شکل فروخته می شود. در نوع ناخالص حشیش، فضولات حیوانی نیز با آن مخلوط می شود که مصرف آن منجر به مسمومیت خطرناکی می شود.

روغن حشیش روغن حشیش قوی ترین فرم این ماده است. این روغن غلیظ، سبز تیره یا قهوه یی مایل به قرمز است که از تصفیه حشیش با یک ماده حلال ارگانیک به دست می آید. معمولاً این روغن را به توتون داخل سیگار مالیده و به روش دود کردن مورد مصرف قرار می دهند.

مصارف پزشکی ( طبی ) حشیش به عنوان مسکن و ماده رفع بی خوابی مصرف پزشکی دارد. همچنین از THC و دیگر مشتقات آن برای درمان برخی از بیماری ها از جمله آسم و صرع استفاده می شود ولی در حال حاضر تنها استفاده حشیش برای درمان تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی بیماران سرطانی است.

نحوه مصرف شایع ترین روش مصرف حشیش تدخین است.

علائم مصرف الف) اثرات کوتاه مدت: اثرات حشیش بسته به مقدار و روش مصرف متفاوت است و به وضعیت جسمانی، سلامت فرد، وزن، خلق وخو، درجه تحمل و غیره بستگی دارد. اثرات حشیش چند دقیقه پس از مصرف ظاهر شده و ۲ تا ۴ ساعت باقی می ماند. البته این در صورتی است که روش مصرف فرد تدخین باشد. در روش خوردن، از آنجایی که عمل هضم به کندی صورت می گیرد، اثرات حشیش به تدریج و طولانی تر ظاهر می شوند. در ادراکات بینایی و شنوایی او تحریف به وجود می آید. اشیای مجاور را بزرگ تر یا کوچک تر می بیند، در خود احساس قدرت عجیب یافته و دست به اعمال وحشیانه و خشونت بار می زند. اعتماد به نفس کاذب پیدا کرده و اشتهای عجیبی در خوردن به خصوص در زمینه غذاهای شیرین پیدا می کند که اصطلاحاً به آن اشتهای گاوی می گویند و سرانجام فرد به خواب عمیقی فرو می رود. ب) اثرات بلندمدت: تحقیقات نشان می دهد که اثرات سوءمصرف حشیش در میان جوانان و بزرگسالان حتمی است. از دست دادن انگیزه و علائق، آسیب حافظه و تمرکز، عدم قابلیت در رانندگی، کاهش قوای ایمنی بدن در برابر عفونت ها و بیماری ها، گیجی، سردرگمی، فقدان انرژی و غیره در اثر استفاده مرتب و مزمن حشیش روی می دهند.

عوارض مصرف از آثار جسمانی مصرف حشیش خصوصاً در میان مصرف کنندگان مزمن آن می توان افزایش فشار خون، قرمز شدن چشم، اختلال در حافظه، تغییر در درک رنگ و صدا، بیماری های تنفسی مزمن، سرطان ریه، از بین رفتن سلول های مغزی، نازایی در زنان و عقیمی در مردان را نام برد. آثار روانی آن نیز عبارتند از شنیدن صداهای غیرواقعی، صحبت های نامربوط، خنده های بی دلیل، کم شدن علاقه و بی انگیزه بودن برای زندگی (سندرم بی انگیزشی)، شغل و خانواده، توهم اغلب همراه با حالت پارانویایی خصوصاً در زمان مصرف زیاد حشیش، اضطراب و افسردگی که در عرض چند دقیقه شروع شده و بسته به میزان مصرف چند ساعت طول می کشد، تندمزاجی، پرحرفی، بی قراری، احساس طردشدگی، ترس و وحشت.

وابستگی و ترک در اثر مصرف مداوم حشیش وابستگی روانی و تحمل نسبت به آن ایجاد می شود. نشانه های ترک آن شامل اضطراب، عصبانیت، از دست دادن اشتها، بی خوابی و بدخوابی است.

کلینیک تخصصی ترک اعتیاد آتیه

منبع ” گزارش ویستا” از قول  ” روزنامه اعتماد “

* * * * * * * * * * * * *  بیشتر بخوانید

 

ماری جو انا و حشیش ( چرس )

 

ماری جو انا بیشتر از قسمت های فوقانی برگ ها، گل و تخمكهای شكفته شده بوته شاهدانه جنس ماده كه بریده و خشك شده تهیه می شود و در رنگهای سبز متمایل به خاكستری و قهوه ای وجود دارد. دارای بوی تند و به صورت كشیدنی در پیپ یا سیگارهای دست پیچ استفاده می شود. نامهای خیابانی آن Potherbs Grass, pot, Weed, Mary Jane و … می باشد. اثر آن به صورت كشیدنی ۲ تا ۴ ساعت و در موارد خوردنی ۵ الی ۱۲ ساعت طول می كشد. در عین حال كه موجب حالت سرخوشی و كیف می شود، غالبا هوشیاری و خود آگاهی مصرف كننده به هم می خورد و دچار تحریف ادراكات، عدم هماهنگی و توازن، گیجی، افزایش ضربان قلب و تنفس می گردد. فرد مصرف كننده آن تمایل به پر حرفی و خنده های بیش از حد دارد، و این آثار تا چندین ساعت پایدار است، ماری جوانا را – در عین حال كه ماده اعتیاد آور سبك است و حتی آن را مدخل ورود به دنیای مواد اعتیاد آور قوی معرفی كرده اند – باید یك ماده توهم زا به حساب آورد، تحریف ادراك حسی، اختلال درك زمان و مكان، افزایش حساسیت به صدا، افزایش تلقین پذیری، احساس دارا شدن یك درك عمیق تر از معانی اشیا، احساس قدرت بیش از حد، شوریدگی یا اغتشاش فكری، تیرگی، هوشیاری، گیجی، نگرانی، ترس، سرگردانی و توهمات از اثرات و خطرات عمده مصرف این ماده است. در میان افرادی كه مصرفشان خیلی زیاد است میزان اختلالات عصبی و شخصیتی بیش از افراد عادی است. ماری جوانا وابستگی روانی نسبتا خفیفی به دنبال می آورد.

حشیش چیست؟ حشیش صمغ چسبناك از بوته كانابیس است كه معمولا به صورت تكه های جامد مكعبی شكل فروخته می شود و در رنگهای مختلف از قهوه ای كم رنگ تا سیاه دیده شده، در ساختمان تركیبی اش به صورت انواع مختلف از خشك و سخت گرفته تا نرم و شكننده دیده می شود. معمولا آن را خرد و ریز كرده و در پیپ و یا سیگارهایی كه با دست درست می كنند، می پیچند و با ماری جوانا یا توتون مصرف می كنند. حشیش به صورت خشت پخته می شود.نامهای خیابانی آن (Pot, Smoke, grass, Hash) می باشد. از نظر طبقه بندی فارماكولوژی، تضعیف كننده یا محرك سیستم اعصاب مركزی است.

مصرف پزشكی: حشیش به عنوان مسكن و ماده رفع بی خوابی كه ایجاد آرامش می كند و THC و دیگر مشتقات برای درمان برخی از بیماریها از جمله آسم و صرع می تواند مورد استفاده قرار گیرد، ولی در حال حاضر فقط در درمان حالت تهوع و استفراغ ناشی از شیمی تراپی در درمان سرطان، استفاده می شود.

اثرات كوتاه مدت: باید دانست كه اثرات حشیش با توجه به مقدار و نوع استفاده (كشیدن یا خوردن) متفاوت است. وضعیت جسمی و سلامت فرد از جمله وزن، اندازه، خلق و خوی فرد، درجه تحمل و … فرق می كند. اثرات كشیدن حشیش در عرض چند دقیقه پس از مصرف ظاهر می شود و ۲ تا ۴ ساعت باقی می ماند. در صورت خوردن هضم آن به طور بطی و كند صورت می گیرد. لذا اثر آن به تدریج و طولانی تر می گردد، معمولا فرد پس از مصرف حشیش احساس آرامش و راحتی می كند، قوه درك و احساس او افزایش می یابد، رنگها به نظرش شفاف تر و روشن تر می آیند، صدها به نظر از فاصله دورتر به گوش می رسد. به هر حال در ادراكات حسی به خصوص بینایی و شنوایی تحریف به وجود می آید، اشتها افزایش می یابد، مخصوصا در مورد غذاهای شیرین.

حشیش از اثرات كوتاه مدت دیگر مصرف حشیش عبارتند از: خواب آلودگی ، قرمز شدن چشمها، افزایش ضربان قلب، خشكی دهان و گلو، گشادگی مردمك چشم، مختل شدن قوه حافظه و تمركز فكری به طور موقت، اختلال درك زمان و مكان، اضطراب، افسردگی، هیجان، تحرك زیاد، تحریك پذیری، تند مزاجی، بی قراری، پر حرفی، خنده های بی دلیل، احساس طرد شدگی، ترس و وحشت، دگرگونی و تغییر شكل فضا و زمان – اختلال در هماهنگی و تعادل در راه رفتن، احتمالا اوهام كه اغلب توام با حالت پارانویایی به خصوص در مصرف مقدار زیاد آن همراه است. دوز معمولی آن، مهارتهای كاربردهای ماشینی را لطمه می زند، از این رو به خصوص رانندگی در حین مصرف حشیش بسیار خطرناك است ، ماده T. H. C. كه تركیب فعال حشیش است در بدن افرادی كه تصادفات شدید رانندگی داشته اند و منجر به جراحات سختی گردیده، دیده شده است.

اثرات عمده بلند مدت: تحقیقات نشان می دهد كه اثرات سوء مصرف حشیش به خصوص در بین جوانان و بزرگسالان حتمی است از جمله: از دست دادن انگیزه و علایق، آسیب به حافظه و تمركز فكر، عدم قابلیت رانندگی، كاهش قوای دفاعی بدن در برابر عفونتها و بیماریها، گیجی و سردرگمی، فقدان انرژی و … در اثر استفاده مرتب و مداوم حشیش پیش می آید. هم چنین خطر ابتلا به برونشیت مزمن، سرطان ریه و بیماریهای دستگاه تنفسی در مصرف كنندگان منظم حشیش بیش از دیگر گروههاست. كشیدن سیگار ماری جوانا و حشیش آسیب شدیدی به دستگاه تنفسی می زند، زیرا تار موجود در آن، دو برابر قوی تر از تار موجود در سیگار معمولی است. هم جنین عوامل ایجاد كننده سرطان در تار موجود در حشیش خیلی بیش از سیگارهای معمولی است. مطالعات و تحقیقات نشان می دهد كه رشد طبیعی بك نوزاد به وسیله مصرف مرتب حشیش یا ماری جوانا به وسیله مادر، در دوران بارداری می تواند به طور جدی آسیب ببیند. آزمایشات بر روی حیوانات نشان داد كه نوزادان حیوانات آزمایشگاهی كه در دوران بارداری تحت مصرف این ماده قرار گرفته بودند، دارای برخی از ناهنجاریها و رفتار غیر عادی بودند، در اثر مصرف مداوم وابستگی روانی و تحمل ایجاد می شود، نشانه های ترك شامل اضطراب، عصبانیت، از دست دادن اشتها و بی خواب و بد خوابی است.

روغن حشیش: روغــــن غلیظ سبزه تیره یا قهوه ای مایـــــل به قرمز است كه از تصفیه حشیش با یك ماده محلل ارگانیك بدست می آید و معمولا آن را به توتون داخــــل سیگار مالیده و به صورت دود كردنی مصرف می شود. تی. اچ. سی. (T. H. C.) یك تركیب حلال در حشیش است و به طور خالص، یك تركیب شیمیایی است. THC به ندرت در خیابان قابل دسترسی و خرید و فروش است و آنچه كه به نام THC فروخته می شود، معمولا پی. سی. پی یا ال. اس. دی است. THC مخفف (Tetra Hydro Cannabinol) یكی از عناصر فعال شاهدانه است. THC یك ماده قوی توهم زاست، و اثرات شیمیایی آن شباهتهایی به L. S. D. دارد كه عبارتند از تغییرات در رفتار، اختلال در حس زمان و حواس بینایی و شنوایی، از خود بی خود شدن. با این همه شواهدی وجود دارد كه نشان می دهد احتمالا این دو دارو از طریق مكانیسم های بیوشیمیایی مختلفی عمل می كنند و اثرات آنها روی عملكرد مغز متفاوت است./

ستاد مبارزه با مواد مخدر

منبع : گزارش ویستا

* * * * * * * * * * * * *  بیشتر بخوانید

کوکائین

از روی گیاهی که « اریت روکیسلین کوکا » نامیده می شود. کوکائین یک داروی بی حس کننده موضعی و محرک سیستم اعصاب مرکزی است. می توان آنرا بوسیله جویدن برگهای کوکا، کشیدن ( دود کردن ) و استنشاق یا تزریق کردن استعمال کرد.

تاریخچه ای از کوکائین: اولین بار مکتشفان اسپانیایی مشاهده کردند که چگونه مردمان بومی آمریکای جنوبی می توانستند بوسیله جویدن برگهای کوکائین با خستگی مبارزه کنند. یک علت طبی از گیاه کوکا اعلام کردند آن در ۱۵۶۹ بود. در ۱۸۶۰ ” آلبرت نیمن ” از برگ کوکا « کوکائین » را جدا کرد و توضیح داد که عمل ( بی حسی ) هنگامی که دارو در روی زبان قرار داده می شود انجام می گیرد. ” آنجلو ماریانی ” نخستین بار در ۱۸۸۰ دارویی نوشیدنی که « وین ماریانی یا شربت کولا » نامیده می شد تولید کرد که شامل ۱۱ ٪ الکل و m.g ۵/۶ کوکائین در هر اُنس بود ( اونس = سنگی برابر ۱۸ گرم ). روان درمانگر مشهور ” زیگمو نرووید ” در ۱۸۸۴ کوکائین را برای انواع بیماریها و معتادان به الکل و مرفین توصیه کرد. متأسفانه بسیاری از این بیماران به سوی معتاد شدن به کوکائین رفتند. در ۱۸۸۶ ” جان پیمبیرتون ” کوکاکولا را توسعه داد. نوشیدنی که شامل کوکائین و کافئین بود. در سال ۱۹۰۶ کوکائین از کوکاکولا برداشته شد ( اما هنوز کافئین وجود دارد ). ” هریسون ” مخدر مشابه ای در ۱۹۱۴ به طور غیر قانونی از کوکائین ساخت. سرانجام در ۱۹۸۵ به سرعت « کراک کوکائین » به عنوان مشکل عمده دارویی معرفی شد.

  ● تأثیرات کوکائین بر روی دستگاه عصبی : یک روز ( مقدار مجاز ) بین ۲۵ تا mg۱۵۰ از کوکائین در هنگام استنشاق استعمال می شود کمتر از چند ثانیه به کمتر از چند دقیقه بعد از مصرف کردن، کوکائین باعث : ۱ـ احساس شنگولی ۲ـ برانگیختگی جنسی ۳ـ کاهش گرسنگی ۴ـ احساس نیرومندی بعد از هر کدام از چیزهای ذکر شده در بالا در اواخر حدود یک ساعت استعمال کننده های کوکائین ممکن است در دوره هایی از افسردگی سقوط کنند. این سقوط باعث می شود که استعمال کننده های کوکائین در جستجوی کوکائین بیشتری برای خارج شدن از این افسردگی باشند که نتیجه آن اعتیاد است. ترک کوکائین می تواند باعث عادت کردن به احساس افسردگی، نطصرب و پارانوئید شود. آن عادت ممکن است آنها را در دوره هایی از فرسودگی و خواب طولانی ببرد ( بروند ). دوزهای گوناگونی از کوکائین می تواند همچنین مشکلات رفتاری و نورولوژیایی مشابه را تولید کند. ۱ـ سرگیجه ۲ـ سر درد ۳ـ مشکلات حرکتی ۴ـ اضطراب ۵ ـ بی خوابی ۶ ـ افسردگی ۷ ـ توهمات برگ ناشی از مصرف زیاد کوکائین ( مقدار بیش از حد ) چندان هم نامتداول نیست. کوکائین باعث افزایش بیش از حد فشار خون شده که منجر به خونریزی مغزی می شود. تنگ شدن مجرای رگهای خونی مغز نیز منجر به سکته مغزی می گردد. مقدار بیش از حد کوکائین می تواند موجب بروز مشکلات قلبی و تنفسی گردد که به مرگ می انجامد . ” لن بیاس ” بازیکن بسکتبال تیم دانشگاه مریلند در سال ۱۹۸۶ بر اثر همین سانحه جان خود را از دست داد. ” جان بلوشی ” کمدین نیز بر اثر مصرف بیش از حد کوکائین و هروئین در سال ۱۹۸۲ جان خود را از دست داد. کوکائین بسیار انرژی زاست. اگر آنرا به حیوانات بدهیم به آن عادت خواهند کرد. در واقع اگر حیوانات دارای حق انتخاب باشند شوکهای الکتریکی ناشی از مصرف کوکائین را تحمل می کنند و دیگر لب به آب و غذا نمی زنند. کوکائین جذب انتقال دهنده های عصبی دوپامین ، نوراپی نفرین و سروتونینی را مختل می کند. بنابراین این انتقال دهنده های عصبی مدت زمان بیشتری را در شکاف سیناپسی باقی می مانند. تحقیقات همچنین نشان داده است که کوکائین می تواند موجب آزاد شدن دوپامین از نورونهای مغز شود. کوکائین سیستم عصبی پیراسونی را تحت تأثیر قرار می دهد. این تأثیرات شامل تنگ شدن رگهای خونی، بزرگتر شدن مردمک چشم و بی نظم شدن ضربان قلب می باشد./

 ترجمه:بهزاد مهدیخانی 

پایگاه اطلاع رسانی پزشکی ایران سلامت

 


بالا
 
بازگشت