محمد يوسف پناه

 

باج و باجگيران

باجگيـــــــــــــــــــــــتری ميکند چند کور و کر               چاق و لاغر باجگـــــــــيران در سفر

چند چلی نامراد که شــــــــــــــــــــــــــــــد ملا                حال قوماندان گشــــــته و بس معتبر

نا ملا گشت داملا اســـــــــــــــــــــــــــتاد بنام                 شد اميرالمومنين خـــــــورد مغز سر

چند شدی اســـــــــــــــــــــــــتاد پروفيسر چند                 وضو با خون ميـــــکنند شام و سحر

چند خلاق چـــــــــــــــــــــند جلاد و چند خراد                 چند جلاب و چنـــــــــد قلاب با هنر

نامسلمان چند شـــــــــــــــــــــــــــــــــر کربلا                کربلا افغانستان ساخـــــــت گوره خر

چند خواندی چند بخـــــــــــــــــــوانند کورسها                کورس سلاخی و کشــــتار شور و شر

کورس قتل و کورس جلادی و چــــــــــــــــور               کورس جلابی و قصــــــــــــــابی بشر

چند کورس رهــــــــــــــــــــزنی چند کيسه بر               چند جاسوسی جنايت تا ضـــــــــــــرر

کورس ظلم و کورس جــــــــــــــــور و از جفا              کورمار و لعل مار و مار و زهـــــــــر

هريکی وطنفروش ايمـــــــــــــــــــــان فروش              جمله خللايق شناسد کـــــــــــــور و کر

هست گروگان سی مـــــــــــــــــليون سی سال              خونجگر آواره گشــــــــــــــــته در بدر

درمليون شهـــــــــــــــــــيد و معلول در مليون             درمليون يتيم و بـــــــــــــــــيوه دستنگر

تا به کی صبــــــــــــــــــــــــر ايهناس خيز بپا             سر به نيست کن باجگـــــــير زير و زبر

سرخ باجگير رفت وسبــــــــــزحضرت رسيد             چک دالر را به جيـــــــــب زد سر به سر

بن وليد دوستم را داد لــــــــــــــــــــــــــــــقب              همرهً دزد کرد قـــــــــــــــرارداد باج زر

حوجين برهـــــــــــــــان الدين چج کرده ريش             خود رســــــــيد و تخت بديد و شد ديده تر

رفت به منبر رقــــــــــــــــص گردن چون فنر            غمبر کفتر بزد رقــــــــــــــــــــــص کمر

است پروفيسر به باجگيــــــــــــــــــری زخلق            باجگيری کرد به ظـــــــــــــــلم اين مفتخر

از طياره توپ و تانگ را کــــــــــــرد فروش            گشته قارون بانک ســـــــــــــويس را نگر

گلبدين کابل به توپ بســــــــــت روز و شب            کرد کشتار همــــــــــــچو چنگيز داشت اثر

گوه به گوه الحال گريزد همـــــــــــــــچو دزد            گاه گاه بانگ ميکشـــــــــــــد همچون سحر

خود سياف اين مــــــــــــــــــــــار زنگی سيا             حون خورد گويد که شـــــــير است و شکر

کرد به توپ و راکت او کشـــــــــــــتار هزار            مردم مظلوم بساختـــــــــــــــــــــی در بدر

سينه زنها به ســــــــــــــــــــــــــيم برق کشيد            ميخ کـــــــــــــــوفت در فرق انان بی هنر

خود مزاری پيشــــــــــــــــرو زين قتل و ظلم            با خليلی و محقـــــــــــــــــــــــــــق همنظر

بی حد و بی حصــــــــــــــر ظلم کرد چارکس           پل سوخته شاهد است طـــــــــــــــــاق ظفر

محسنی و مــــــــــــــحمدی و گيلانی صاحب           صبــــــــــــــــح به منبر شام اندر ذيب و فر

عيش و نوش و جـــــــــــــام خون را سرکشند          عقد کنندی دخت خورد سال طـــــــــــرفه تر

يونس خالص که خالــــــــــــــــص دزد بودی           گنــــــــــــــــــــــج ماند بعد خودش بهر پسر

نام گلم جمع دوستـــــــــــــــــــــــــــم ديو سيا           انــــــــــس و جنس حيوان و انسان زد او سر

گـــــــــــــــــــــور جمعی دشت ليلی در فغان           مردم ميدان و و لوگـــــــــــــــــــر گفت خبر

مردم قندهار را او کـــــــــــــــــــــرد شام تار          کابل و بتخاک و پغــــــــــــــــــــــــمان يادگار

حال شده رئيس ارکان قتل و چـــــــــــــــــور           باجگير از قتل و خـــــــــــــــــــــون بار دگر

شاه باجگيــــــــــــــــــــــــــــران ملاعمر بود           شهر کوران کــــــــــــــــــور سلطان شد مگر

او امارت نام کرد افغانـــــــــــــــــــــــــــستان            شد اميرالمـــــــــــــــــــــومنين تاجش ز زر

قتل کرد تنديس شــــــــــــــــــــــامامه به توپ           گريه کرد سلســــــــــــــــال و خلق خونجگر

يک ملا شد راکتی چـــــــــــــــــــــــند توپکی           چند شدی ملا  برادر چـــــــــــــــــــــــند پدر

چند شدی ملا ضــــــــــــــــــعيف چندی قوی            با ملا بــــــــــــــــــورجان ملاغوث هم نظر

مسلخ کشتار ساخت اســــــــــــــــــــــــــتديوم            زن به گوله زير ضـــــــــــرب و شطم نگر

ملک بی بيـــــــــــــــــرق معارف رفت زبين            وحشــــــــــــــــت و دهشت و دره گز وبر

سر زگور بردار پيرم حافــــــــــــــــــــــــــظا             بين چه شـــــــــــوری است کنون دور قمر

آمدی کرزی بخيـــــــــــــــــــــــــــر نور نظر             خوانده حقوق را به هنـــــــــد در چند ديگر

همره شد همره و همــــــــــــــــــــرزمان چند             هفت تنظيم چند زخـــــــــــــــــــارج با هنر

وعده ها داد وعده هم اکـــــــــــــــــــــنون دهد            هفت سال بگذشت و پنجـــــــــــش در خطر

ظلم و رشوه چور و کشــــــــــــتار شد شروع             طفل و مادر شد شهــــــــــــــيد دخت و پدر

بمب و بمباردمان هوايی بيـــــــــــــــن زمين            طالب و مطـــــــــــــلوب به کشتار در خشر

انگل و امريکا و چـــــــــــــــــــندين مملکت             جنــــــــــــــــــــگ دارند و گريز تير و تبر

بن لادن تا عمر دنبال کنــــــــــــــــــــــــــــند              نه کری نه کور گشــــــــــــــــــــتی ميسر

نام چـــــــــــــــــــــــــند از کله خواران زمان             آمدی نوبت به نوبــــــــــــــــــــت در نظر

کشتن و بســــــــــــــــــتن زمردم هر کی بود            شهر و ده ويران کــــــــــــــــــردند هر گذر

خون گرفت زمــــــــــــــــين پرجوش زخون            چنـــــــــــــــــد مليون در گور به فرياد مظفر

ملت مظـــــــــــــــــــــلوم گروگان سی زسال           نزد کفتاران و گــــــــــــــرگ و لعل لعل سر

ساخت کــــــــــــرزی زين همه يک چارعرق          بهتر ازاين نوشـــــــــــــــــــــــدارو جام زهر

در دم حاضرگلو جان گلـــــــــــــــــــــــــبدين           گور يک چشمه همــــــــــــــــــــين ملا عمر

وحشت و دهشت کــــــــــــــــنندی خلق همی            روز و شــــــــــــــــــب کشتار مظلومان دگر

حمله های انتحاری مـــــــــــــــــــــــــــيکنند           خود گروگان خلق را ســــــــــــــــــــازند سپر

تا برآمد دود کـــــــــــــــــــــــــــــابل در هوا           سوخت فـــــــــــــــروشگاه شد شهيد نوربصر

طفل و مادر مرد دلاور کـــــــــــــــــرد دفاع           کشت هفت شمر لعــــــــــــــــين را زير و سر

زير ارگــــــــــــــــــــــــت کرزيا ميکن نظر          ميروی فردا به لنــــــــــــــــــــــــــــدن در سفر

سرفگنـــــــــــــــــــــــــــده پيش سران جهان            ميکنی دلجـــــــــــــــــــــــــــويی از ملا عمر

داری کرزی واويلا چــــــــــــــــــــــــــــــرا           گاه ز راشی گــــــــــــــــــاه ز چندين گوره خر

هريکی باجگير خــــــــــــــــــــــود از تو بود           قاتل و جانی و چــــــــــــــــــــــــــند قاچاقبر

چند وکيل و چند وزير و چـــــــــــــــند سفير           چند زداخل چند زخـــــــــــــــــــــــارج نامور

جمله باج گيران قـــــــــــــــــــــرن حاضرند           قاتلان  بيشک اميـــــــــــــــــــــــــر بحر و بر

کرزيا چـــــــــــــــــــــند ميدهی تو باج خون          خون خلق بيگــــــــــــــــــــــــــناه خون تازه تر

خــــــــــــــــــون چاريار تاجيک و پشتون را         ازبک و هزاره آبـــــــــــــــــــــــــــــست مارگر

قتل و خون ديدم عـــــــــــــــــــــزيزان وطن          گريه ميکرد مادران ميگفــــــــــــــــــــــت پسر

ای خلايق زن و مرد خيــــــــــــــــــــزيد بپا           دار زنيد اين باجگــــــــــــــــــــــــيران تيز تر

گفت " پناه " با خون گريست با خون نوشت           روی کاغذ ماند اثر خـــــــــــــــــــــــــون جگر

   

 

 


بالا
 
بازگشت