روشندل

شهر كابل: اول جوزا-1389

 

 

قبايل بيابانگرد خود را در آيينه مدنيت شهر ميبينند

 

 

قوم گرايان شوئينيست كه تا هنوز دلبستگي و تعلقات عشيره اي و محلي خويش را حفظ نموده اند خود را به حيث نمايندگان شهر تاريخي و با مدنيت چندين هزار ساله كابل كانديد نموده اند.

تخلص هاي بي افتخار عشاير ايلي و گوسفند چران در واقع تبين از تفكر ارباب رعيتي كمون هاي اوليه قبيلوي بوده ولو كه حاملين اين تخلصهاي قبيلوي و محلي

با ادعاهاي مدرنيته از پيشرفته ترين فيشن هاي مود سال هم تقليد نمايند.

 ديده شده كه اين دسته اشخاص خواهي نخواهي با نوعي اخلاق خود بزرگ بيني و رفتار برتري جويانه به گونه مرض مزمن ساري، عصبيت هايي را در جامعه ما بذر و نهادينه كرده اند و با رفت و آمد حكومات قبيلوي و تحكم اين گرايش هاي متكبرانه و فقرفرهنگي، جامعه رااز يك عصبيت به عصبيت ديگر كشانيده اند.

اين ها مناسبات شهر و شهر نشيني را تضعيف و آگاهانه به تقويت موقيعت قبايل بيابانگرد و حفظ همان مناسبات در يك شهر بزرگ تاريخي و فرهنگي تلاش تب آلود مينمايند كه اين كنش و واكنش ها باعث گسست در روند تكامل جامعه شهر نشيني كابل گرديده و نماد و امتيازات يك شهر را از هر نگاه زايل نموده اند و نيز تا زمانيكه فشار و هجوم قبايل گوناگون ايلي با رفتار قومگرانه شوئينيستي دوام نمايند كابل هيچ گاه معيار هاي لازم شهري را كسب نمي نمايد.

با اجتناب از اطاويل سخن، عطف توجه شما را به لست كانديداتورهاي قومي و محلي كه خود را به مجلس نمايندگان از شهر كابل كانديد نموده اند جلب ميداريم.

 

 

 

هموطن عزيز!

به ليستي كه در بالا آمد تعمق فرماييد، عده اي از اين افراد حتي در زادگاهشان مجهول  الهويه اند بعضي ديگر آنها بنا بر ارتكاب جرايم مختلف در محلاتشان جرات كانديداتوري را ندارند و همچنان افراد خيلي بارز ديگري در لست مشاهده ميشود كه مطابق دساتير اربابان قدرت و در معامله با قدرتمندان پشت پرده تعبيه شده اند.

اكنون اجازه دهيد تا به شمه از مدنيت شهر كابل بپردازم. 

کابل امروز میراث همان کابلستان با عظمت است که منحیث یک کانون بزرگ فرهنگی و تاریخی و شهر استراتژیک که در ادوار مختلف مدنیت های شرق دور (چین) را با حوزه مدیترانه پیوند زده و از اتحاد این مدنیتها فرهنگ بومی را با ویژگیهای آریایی آن ها آفریده است. 

رخداد های کابلستان در شاهنامه در بحث مفصلی تحقیق و در کتاب کابل در گذر گاه تاریخ توسط جناب آقای مرادی به چاپ رسیده است. در شاهنامه استاد توسی بمناسبتهای مختلفی از کابل و کابلستان یاد نموده و حدود 150 بار این نام در رابطه با حوادث رزمی و جنگ و دفاع مردمان آریایی ازسرزمینشان با جالب ترین صحنه های رزمی و زیبا ترین زبان حماسی افاده یافته است.

 شاهنامه مبتنی بر حکایات و باورهای اسطوره ای از گرشاسب جد رستم و نیهاک قاتل وی در کابل، نمادهای نیکی و تیرگی ساخته و سوشیانت را از نطفه زردشت میداند که چون فرشته ای گرشاسب را در آخرکار دنیا از خواب طولانی در دره کابل بیدار میکند و ظلمت و بیعدالتی جهان را به عدل و داد مبدل میسازد. دره کابل مفهوم جغرافیایی وسیع دارد، استاد پور داوود کابل دره را دریشتها چنین معنی میبخشد: (( ناحیتی که امروز در جغرافیا، کابل دره نامیده میشود، در عهد قدیم عبارت بوده از نواحی رود کابل تا به رود سند. پشاور (پور و شاپورا) پایتخت آن بوده است. این مملکت در کتیبه بیستون و نقش رستم در عهد هخامنشیان بفرس هخامنشی گندهارا  نامیده شده است. مشتبه نشود به شهر قندهار، که در اوستا هر خوائیتی و در کتیبه هخامنشی هراوتی Harauvati نامیده شده است.

منظور فردوسی ازین قرینه بخشیها توضیح اهمیت مذهبی و مقدس کابل در دوره آیین زردشتی میباشد.

در منظومه های شاهنامه کابل نقش سازنده خود را در آفرینش اقبال سرنوشت آینده مدنیت آریاییها از وصلت رودابه دختر مهراب شاه کابلی با زال فرزند سام نریمان آغاز کرده است. نقش سیندخت همسر محراب شاه بحیث سمبول یک زن با تدبیر در حل منازعه شاه کابلستان و سیستان جالب توجه است و درین داستان از نقش زن در بر پایی تاریخ مسالمت آمیز مدنیت های آریایی حکایت میکند. در تمام داستانهای شاهنامه رستم مظهر خیر و سعادت، پیروزی داد بر بیداد و مدافع آزادی در سرزمین آریایی ها نامش با نام کابل پیوند عمیق دارد.(1)

با يك سير گذرا و فشرده مدنيت چندين هزار ساله كابل را توضيح داديم، اكنون حق داوري با شماست كه چگونه اشخاصي ميتوانند از يك شهر متمدن نمايندگي كنند كه حتي تا هنوز به گرايش هاي قومي، قبيلوي و محلي دلبستگي مفرط دارند.

از ديدگاه ديگر اينكه چرا گرايشهاي قبيلوي و عشيره اي با آمدن انگليسها جان تازه گرفته و رنگ و رونق خاص پيدا كرده، گفته شود كه قريب به دوصد سال پيش انگليسها براي استمرار نفوذ دائم الحين خود در راستاي ديپلوماسي (تفرقه انداز و حكومت كن) براي سران قبايلي و ايل ها جهت حفظ نظام ارباب رعيتي آخور هاي كلاني ساختند و به سران كمون ها و خيل ها كلاهي كشاد تر از سرشان گذاشتند و به سر هر كدام پر زدند و يك نوع غرور كاذب را به آنها تلقين كردند و نزاع هاي مصنوعي را نيز در بين شان پخش تا اينكه مدتها مردم اين سرزمين خون همديگر را ريختند، تا اينكه سلامتي و همبستگي برادرانه را بين ساكنين اين مرز و بوم بر هم زدند، جامعه بيمار و متصلب شد و به سادگي جغرافياي ما محدود و آزادي و استقلال ما سلب گرديد و در ساليان اخيري كه بنا بر تعاملات منطقوي و جهاني نفوذ انگليسها رو به تضعيف گذاشت و مردم ما آسيب اين تفرقه ها را درك كردند، اين تخلص هاي قومي و محلي را در حد شرم پنداشتند تا اينكه آهسته آهسته فرو كش كرد.

با تاسف با آمدن مجدد انگليسها اين مكاره بازار دوباره گرم تر از پيش شد.

بدون ترديد كه دستگاه استخبارات انگليس با آدرس اولاده و نوه چاكران و مزدوران حلقه به گوش قديم خود مراجعه نموده اند، زيرا اجداد اينها بحيث جاده صاف كن هاي استعمار خدمات زيادي را براي انگليسها انجام داده اند.

همه ما افراد زيادي از اين قماش را سراغ داريم و ميشناسيم كه مزدور منشانه در طي هشت سال اخير نام بي افتخار عشيره اي و قبيلوي را با پسوند نام خويش آگاهانه ممزوج كردند تا مورد عنايت و تفقد پدرانه انگليسها قرار گيرند.

بدين ترتيب آنهايي كه خود را با تخلصهاي قومي ركلام مينمايند هدف اساسي و سياسي شان اينست تا در آينده در ليست آب و خاك فروشان ثبت نام شوند.

 

                                                       با عرض حرمت و احترام:

                                                                  روشندل

 

رويكرد (1):

كتاب، كابل در منابع ادبي و تاريخي.

 

قبلی

 

 

---

بالا
 
بازگشت