فـا جـــعـــه

زفــاجــعــه گذ شـــت یــک چـــنــد زمـانـی

رهـــــبران جــمع شـــد ند در یک مکـــانی

هـمـه با هــم نشــستــند شــور کـر د نــــــد

شکا یــت از ملــــت رنـــجـور کــــرد نـــد

یـکی میگـفــت ملـحــدیـن بی شــــعــور اند

گنــهکارند،  زاســلام خــــــیلــی دور انـــد

دیگـرمیگــفت کــه بایــد چــاره ســـا زیـــم 

که ایــشـا نـــراهـــمیــــش آواره ســــازیـــم 

« محمــدی» گفــت چه باید کــرد زنـــان را؟ 

زنــان بــی حــــجاب و   بــــد زبــــــان را

خالص " مــخلوط" گفـــت شــــاد بـــا شید

در کنـــیز گـــیــری ز زن آزاد بـــا شـــیــد

روا با شـــــد کـــنــیـز طبــــق شـــریـــعــت

بــــه هــر جنــــگا ور  راه طـــــریـــــقـــت

»»»»»»«««««  

درین هـنگام «صبـغـت» گفـت به « بـرهان »

پــیــــــام آمــــد زبــا لا از " نـــگـهـــــبـــان"

پــــیام اســـت و پــــــیــام کـــــــردگـــــــاری

بــیا تــقـــــریر کــــن گــــر وضـــــــو داری

دریـــــن اثــنــا هـــمه "یــاپـــــیر " گـفـتـــنـد

بـه وجــــد آ مدنـــــد و " تکـبیر" گــفـــتنـــد

بـــپرسیــــد « عبدالر ب» با وار خــطــا ئــی

چـــه پــــیغام اســـــت زبــارگاه  الــهــــــــی ؟

مـگر وعــــده وعیـــــدی اســـــت در پـــیـــام

 اگــرهـســت زود بگــو پخــتــه اسـت یا خـام ؟

قـــرا ئـــت کــــــرد «ربـــانـــــی» پــــیام را

شــماریـــد یــک به یــــک پخــتــه و خــام را

سـوال کــرد نــد چــه اسـت منــظـور زپخـــته 

چــه چــیـز در وعـــــدۀ خــامـش نـهــفـــتــه ؟

جــواب آن بـــرادر گــرچــــــه زشت  بـــــود  

مــراد از پخــتـه دنـیا ، خـــامش  بهـشـت بـود

هــمـه گــفــتـنـد تکلیـــف مـــعــده داریـــــــــــم

متـــاع خـــام را پـــــس می ســپــــاریــــــــــم

 بــلـنــد شــد « ســیـاف » رو پــــای جــفـــت 

سخــن آغاز کــــرد و ایـــن چــــنین گـــفــــت :

مـــن اول بـــار جـــهـــاد آغــــاز کـــــرد م 

مــجــا هـــد را خـــــودم دمـــســاز  کــرد م 

بـــه امــر مـن  هـــــزاران بــاب مــکتـــــب 

زدنـــــد آتـــش هــــمـگــی را بـــه یــک شـب 

گـهــی خــلـق و گــهـــی پــرچــم سـوزانــدم 

هــر آنچــه بــود مـن آن  یـکد م  ســوزانــدم   

ســـروبـــی را مــنــفــجــر مــیـــســــاخـــتـم

آل" ســـعــود" مـــفـــتـخـــر میـــســاخــــتــــم  

مـــلـی بـــس را بـــه آتـــــش میکــــــشیـــــدم

ز کــــشــتــار ســــواری نــــداشــــتــم غـــــــم

و بعـــــداً گــفــت بــــا هـــزار عـــذر و زاری

 مــن آن خــــــام را نــــدارم هــــــیــچ کـــاری 

ز پــخــتــه سـهـــم خــودرا  مــی ســتــا نـــــم

شـما کــه هـــرچــه گــو ئــیـد مـــن هــما نــــم  

مــرا کـــافـیـــســـت زمیـــن کـــــُل پــغــمــان

 وهــکــذا هــــــزار هــــکتـــار ز لـــغــــمـــان

ثــروت را ز کـــابـــل خـــــود بـــــجــُو یـــــم

دریــن مــورد بـــه الــلــه هـــیــــچ نـــگـویــــم

از آنـــجـا کــه ضـــــعیـــف و زار و پــــیـــرم

بــایــن خـــا طــر کـــــنیـــــزی را نـــگیــــــرم

 

مــن از خـــود عــاجــزم ، بــیــگـانـــه را چــــه

کــنیــــز مـــــاه رخ دردانـــــه را چــــــــــــــــه

بــر آشـــفــت و بـپــا خــــاسـت« دیــن بــرهــــان»

بـگــفــت «ســیــاف» را لـــعـنـــت بـــه شــیــطان

تــو ای مــرد حــــریــص در وقــــــت پــیــــــــری

چـــــرا هــــر چــــیـــز را تــــنــهــــا بـگـــیــری ؟

کــمـی انــصـاف بـــرای تـــــو ضـــــرور اســــت

اگـر چــه ایـــن ز شـــأ نـــت خـــیـاـی دور اســـت

تـــو اول بـــار جـــــــهــاد آ غــــاز نـــــکــــر دی

و حــــتــی هــیــچ گـــــــرهــــی بـــاز نــــکــــردی

تـــو از بــالا  بـــه زیـــــر آ ئـــــــــی بـــبـا یــــد

مـــن از لاف و لافــــــوک  خــــــوشــم نــیـایـــــــد

بـــه ما آنـــوقـــت جــهــــــاد آتــــشــیــن  بــــــــود

تــــــرا دوســـــت وفـــــــادارت « امـــیـــن » بــود

کــــــسیـــکــه بــار اول رفــــــــت بـــر کـــــــــوه 

در مـــــــــیــان آتــــــــــــش و دود انـــــــــبـــــوه

مــی تـــپیــــد و مــی خـــــروشــــیـد روز و شــام

بــــر عـــــلیـــــه روســـــهـــــا کــرده قــــــیــــام

شـــاگـــردانــــش هــمــه پلــــچــک پــران بـــــود

 زدســــــت شـــان دریـــــــور در فــــغــان بــــــود

 

فـــیــر مـیــــــکـرد راکــــت هــــــآی کــــــــور را

 ذبـــــح مــیــکــرد مــــعـــــــلـــم و مـــامـــــور را

ملحـــــدیــــن را یـــکســـــــره  اعــــــدام کـــــرد

کــُـــل شــــانـــرا دوزخــــــی اعــــــلام کــــــرد 

ایــن حــقــیــر بــود نــــه  تــو ای عــالـی جــنـاب 

هـــذ یــان کــمتــر بــگــو ، بیـــداری یــا خــواب؟

***********

دریــن هــنگـــام صــدا آمـــــد ز« صــبــغــت»

هــــزاران لــــعــنـــت بـا د بـــر تــــخــم بـــــــد

چــــه مـــیــگــو ئـیـــد شـــمــا هــردو جـــنــابـــان

چـــــه مـــیگر د یــــد بــــیـــا بــان در بـــیــا بــان

اگـــــــر پـــو ئـــیـــد ره تــــرکــــــــســـتــــان را

نــــمـــی یـــا بـــیـــد کــــعــبـه ای ایـــــمــــان را

دریـــن مــو رد شــــمـــا هــردو قــصــــوریـــــد

زالـــــطـــآف الـــــــهـــی خـــیــلــی دوریــــــــد

تــو ای ســیـاف کــمــی بـــر خـــود بــآنــدیـــــش

چـــــه داشـــــتی از ثــــروت قــــبـل یـــا پــیــش

بـــا یـــک پــــتــو ازیــــن جــــــــا  درپــــشـــــاور

فـــــــــرار کـــــــردی و پــیـــمــــــــو دی رۀ دور

 

 

بـــر گشـــتـی از پـــشــــاور  فــاخــــر شـــدی

 عـــجـب یــک مـــیــلـیــونــر و تـاجـــر شــدی 

تــــو مـــــیــــد انــــــی بــــدون اذن خــــــــــــدا

نـــمــیـــگــردد  از درخــــــــت بــــرگی جــــدا

 ثــروت را زکـــــابـــــل خـــــود بــجـــوئـــــی  ؟

دریــن مـــورد بــــه یــــزدان چـــــیز نـگـوئــی  ؟

بــه حــکــم دیــن تـــو، ای  ســیـاف خــر شــدی

 تــــوبـــه کـن، خـــیــرات نـــما ، کــافـــر شــدی

تــو هـــــم ربـــانـــی  یـــک کــم حــــیـــا کـــن

مـغــالــطـه بــس اســـت کــفــش خـود پــاکـــن

بــد ت آیــــد زلا فـــــوک، خـــود زنــــی لاف

نــــمیـگــوئـی هــیــچ چــیــز ســـاده وصــــاف

نــبــــایــد سـنـگی  زنـی بــــر زنـگ خــویــــش

بــــرخ آری جـــــهــــاد کــمــــرنـگ  خــــویــش

آدمــــی چـــــون تـــو نـدیـــدم ایــــنچــــــنیــــن

گهی زیــن بــه پــشـت و گـهـی پـشـت به زیـن

دل مـــجـــنــون و شــیـدا را  تــــو بــــُــردی

زکـــانـــا دا تـــا امــریــکـا تــــو خــــــوردی

 زحــسـنـــت تــو بــســا ســود جــو ئی کـردی

رســــید نــوبـــت بــــمــا بد خـــــوئــی کـردی

 

ادامــــــــه  داد بــــیــــا نــــــش را مــــجــــدد

 گــهـی  طــــعنـــه به دیــو مــیــزد گاه بـه دد

جــهــاد را گـــفـــت جــــدم آغــــآز نـــمـــوده

رۀ جــــــنـــت را ایـــــشــــآن بــــاز نـــمـــوده

مـــن مجـــاهـــد ز نــســـل و نــــســـل بـــودم

تــقــلــب در کـار نــیــســت  مـن اصــل بـودم

بـــه تــرویـــج دیــانــت  حــلــق پـاره کرده ام

بـــرای حــــفــظ جـــهـــاد اســتخـــاره کـرده ام

مور بی آزار بــودم، حـتـی نـرنـجـیـد ابــلــیــس

دعــا گــوی شــاه بــودم و شـه بانــوی انـگـلیـس

در اثـــبات ادعــا ســوگــنــد م بـــه جـــیــلا نــی

شـاهد ایــن حــقــیـر اسـت سـیـد احـمـد گــیـلانـی

پس واجـــب اســت بر شما تا احتـــرام گــــذارید

یـک سهـم خـوب و کلان تســلــیم مــن بــداریــد

 

از مـیـان آن جمیعـــت یکـنـفـر هـــوشــیـار شــــد

سال ها بعـد از خفتـگـی ،گوئـی که آن بیــدار شــد

گفــت پیرا ! تـو چــه کردی آنــهمــه کــلــدار را؟

آنـهــمه پوند ، سکه هـای انـگـلیــس مـــکـــار را

نبــود نــد در کنـارت هیچ رقیــب و هیـچ حـریف

بکس هـــا تســلیــم شـدی ز آن «نــواز شـریف »

بسکـه نیــرنـگ بـــاز بوده ، زعدل وانصاف دوری

هــم زآخــور نوش جان وهم ز تــوبـره مــیـخــوری

درآنـــــجـــا بــود نــشـــستــه پـــیــر بـــــــر نــــا

مـــجـــــرب ، جــــهـــان دیــــده ، دانـــای دانــــــا

بــگــفــتا ای اخــی هــــا بــخــود انــدک بیائـــید

   آغاز گـــر جــهــادی، دیـگــر است نه شـمـا ئــیــد  

مـــن آنــــرا از وجـــــودش مــی شـــنـــاســــــــم

ســــرشــت و تـار و پــودش مــــی شــــنــا ســــم

گـلِِ اســـمــش بـه هـیـــچ یــک گـــلذار نــیــســت

یــدک بــه دیـــن مــیــکــشـد ، دیـنــدار نــیــســت

بــه هــنـگـامـی کــه ســنــــش ده ســــالــــه بــــود

پـــی دزدی مــــــرغ وبــــــز غــــــالـــــــه بــــــود

وقــت و نـا وقــــت هــر زمـان او گــل مـیـکاشـــت

زدســـتــش هـمـسـایــه ها روزی نـــــداشــــــــــــت

عجـــب شـــوخ بـــچـــــه ای پلچــــــک پران بـــود

تـــو هــر نــامـــی کــه مــــیـمــانــی او آ ن بـــــود

بـه دســــــتــور  پــدر او،  بــه کابـــل اعـــــــزام شــد

در مــکــتب حـــربـــیـــه  عــجـب یک بـــدنام شــــــد

غــرور وی شـــکســــتــه ، آبرویـــش برباد گـــشــت

ایـــــن بربــا دی آبــــرو ، آغــاز گر جــهـــاد گشــت

 

در حروف پیــر دانـــا هـــیــچ کــس وقـــعــی نــکـرد

چونکه حــضـار بین خــودهــا مـیـنـمــودند حال و درد

 

بـــعــدازیــن هـرکــس ز جـــــایــش بر جـــهـــــیــد

نظــم جــلســه بگــســُلیــد وســیستـــم از هــم دریـــد

کــشـمـکـش کـردنـد با هــم قــیــل و قـال بر پا شـــد

وه که مــیـبـودی رفـــیــقـم عجــب کـار تـما شـا شـد

تـف نـمـو ده روی هـــم، فــحــش مــیــدادنـــد همدیگر

راســت مـیـگفـتی عــزیــزم زنده شــو فـرهــنگ نگــر

جـــنگ کـردند این برادرهــا زهــــم بـیــگـانـــه گـشت

شـرمـسـاری را نصـیب و ورشکست هفتگانه گشــــت

»»»»»»»»»

کـاشـکی بــود در میـــان هــشــــتــگا نـــه یــکــنــفــر

میــرســـانـد از درنـده خـوئی هایشان بــر مــا خـــبــر

میــــشد یـــــم آگـــــاه  زحــــال و احـــوال شــــــــا ن

 چـه تعـــداد مــلـحــد کــشــتنــد ، چــه کـردند مال شان؟

چــه تــعـدادمـــــرده هـا بر رقـــــــص آ مــد آنــزمان

یـا چــه تعــــــداد پــســتانــها شــد بــریــده از زنــان

صــرف این دانــــم کــــه آن شــــــــیخ بــی شعــــــور

مــشتاق بـیـچـــاره را پـرتـاب کـــــرد در مــــلک دور

 

خـواهـــر ده ســاله اش را بــــوسـه زد در بــر گـرفــت

انکـــّحُو خـــواند و بــخــود چـندمــــین هـمسـر گرفــت

شــیـخ زالـو دخـتـرک را بــر قـاپـیـد و خـانـه بـُرد

حــور و غـلـمان بـهـشـــتـی را بـر مـریـدانـش سـپُرد

 »»»»» »»»

 

یـــادم آمــد گـفـت یــک شخــص، ز قــــول خــلــیـلـی:

وحــــدت مـــا نـــیــز کــــرده کـار هـای بــی بـدیـلـی

جــمـع کـردیــم مــا زدشـمــن پیـرو چـوان ،ماده ونـــر

بـســتیــم پـاهــایـــشـان ، انـــداخــــتـیـــم در کـــانـتـیـنر

گــرچــه ما از آتــش « نـظـاری» ها بـــس ســوخـتیـم

لــیـک مـیـخ بـر سـر کـوبـیـدن را ز آنهـــا آمــوخـــتیم

ما ز شــیـران پــنجــشــیـر چـــنـــد روبـــاه ســاخــتیــم

بُـــردیـم و در بـاغ وحـــــش نــــزد شـــــیـر انـداختیــم

مــا مریــد آن مـــــقـام مـــعــــظـــم بـــــــوده ایــــــــــم

طـــبــق امــــر آنـــجــناب ایــــن هــمــه راه پیموده ایم

 گــر قــصــوری ســر زده ای هــم وطــن از ما نـــدان

آیـــۀ « اُلـــول امــــرمـِــنــکــُــم» زقــرآن بــــخـــــوان

 

 

 

 

بشکـن ای « تیـمور » قـلم ،چـشـم مـردم کـور نـیــت

چــون وقـــوع ایـــن قجــــایع آنــقـدر ها دور نـــیــست

بـر خــلایــق تـــا هــنـوزهـم زالــو هـــا تــاج ســــر اند

یـاکــه اینهـا هــوشـمـنـد انــد یاکــه آن مردم خــــر انـــد

تیــــمــور

16 مارچ 2011

 


بالا
 
بازگشت