کیست زن؟

آنکه از مهر و محبت قلب را گلـــــشن کند

خانه یی هر مرد را با نور خود روشن کند

آنکه صـــــــــبر کوه دارد در ثبات آموخته

تا چسان از تنگــــــنای بر جهد روزن کـند

همچو آب زندگی هچون مسیحــــــا دم زند

در دل ِ هر سنگـــدل ازنرمی ها مأمن کند

گر بدانی قدر او را محترم خـوانی ازآنک

کاو چو مهمان در دل ما آمده مسکـــن کند

گر رسد در خانواده شور و آشوبِ زمـــان

با صدای پرعطـوفت گلـشن از گلـخن کـند

تا ببیند شوهرش گــــــشته حزین ِ روزگـار

خنده هایش نقش بسته، دسته ها گلبن کـــند

می کشاند طفل را از هر نشیبی در فـــراز

در وفورِ حوصـــــله اندر تســـــلا فـن کند

نیست پوشیده از او اسـرار و راز ِ زندگـی

چشم شاهینش ببینی عمـــــقِ دل دیدن کــند

روح را شاداب سازد از ظرافتهای هــوش

چاره و تدبیر آرَد  جــــــان ها در تن کــند

طفل آرَد گــــر به دنیا خود بزرگی میدهــد

هم ز دلــــــسوزی ببینی خدمتِ میهن کــند

خانم افغـــان ببین می سوزد و می سازدش

آستین برزد بخدمت او کجــــا من من کـند

ارج بگـذارد (همـــایون) جایگاه زن بـسی

میوه از باغ ِ لطـــــــیفش تا ابد چــیدن کند

سید همایون شاه (عالمی)

اول مارچ 2013 م

گیننزول – ورجنیا

ایالات متحده امریکا

بی تقصیری

از ناله های ِ معرفتش سیری ام کجــــاست

من نو جوان عشق شدم پیری ام کجـــاست

دارم هزار گلـــــشنی از نقــش ِ عارضـش

دست رسای ِ عالـــم تصــویری ام کجاست

تقدیر کـــرده آنچه عطـــــــا در قــــــناعـتم

آن طرح چــاره سازیی تدبیری کجـــاسـت

حیرت بســـاط هوش مـــــرا برده از سرم

قدرت به ناله کردن ِ تکبیری ام کجـاســـت

تیر فلک به قلب خِرَد خورده در نصـــیب

عقلِ ضعیفِ والــۀ زنجیری ام کجـــــاست

همچون کواکبی که به دور است زآفـــتاب

برق نگــــاه یار به تنویری ام کجـــــــاست

دارد فلک ستیزه و مکـــر و سلاح جـنگ

موج سپاه و لشکر شمشیری ام کجـاســـت

دســــتم ببسته دیرهمـــــــی سلّی مــی زند

پایی روان بار کش پیری ام کجـــــــاســت

از هر کمان تیر ملامـــت رسید و رفـــت

افتاده ام ز پای، جلــوگیری ام کجــــــاست

تلخی کــــــشیده ام ز شیرینیی ِ راســـــتی

شکر خدا که جرئت ِ تزویری ام کجــاست

هر چند حرف پُر حلاوتی گفتم بروزگــار

جز ترش رویی، دیدن تقدیری ام کجاست

هستم به موج مبهم  بحـــــــرِ مــــــــلامتی

این قطره را منزه به تقطیری ام کجاســت

از مدعی بپرس (همـــــــــایون) گناه ِ من

کُو باز پرس عدل به تقصیری ام کجاست

سید همایون شاه (عالمی)

26- فبروری 2013 م

گینزول – ورجنیا

ایالات متحده امریکا

صورت و معنا

شُکر خوانی پیشه کن در ساز ِ حـیراني مپیچ

گر نوا سوز ِ دلی شد طرح ِ درمـــــاني مپیچ

نقطه یی موهــوم عجــــــزم شد محاط کائنات

ناله یی قلبم بگفــــــــــــــتا: دور ِ ناداني مپیچ

صورت ظاهر چه داند فطرتِ معنــــــایي را

گر میسر شد معانی در شَکر خـــــواني مپیچ

پرتو زرّین خلقـــت می رباید چــــــشمِ هوش

تا شعـــــــاع مقدور باشد در فــــراواني مپیچ

در توان هر آنچه داری مصرف معــــنا بکن

جد و جهد خویش بنما در نگهبــــــــاني مپیچ

کـــــوچه باغ فکـــــر پیهم در تطوُر گل دهد

عــــزم مستحکـــم برآوَر در پشیمـــاني مپیچ

در شراب مست عـــــرفان بیشتر مستی بکن

عـاقبت تابوت جایت، در سلــــیمـــاني مـپیچ

دیدی ای دل گفـــتمت اندر قناعت حکـمتست

دست ِ خواهش هایی نفست شد گریباني مپیچ

در پناه آب رحمـــت شد حیــــات اندر ثبــات

در عـــــبورِ برق دیدی ابر نیســـــــاني مپیچ

عاشقی و عاجــــــزی را در توکــل جمع دار

در مذاق خود سری ها در پریشــــــاني مپیچ

سهل بگرفـتن نمُود ِ عجـــــز می آرد عـــیان

حلّ ِ نظمِ این معمــــــــا شد به آســــاني مپیچ

صــورت مــــا از تجسس تابعـــــی معنا بشد

خاکِ در هستی (همـایون) جز بدرباني مپیچ

سید همایون شاه (عالمی)

26 فبروری 2013 م

گینزول – ورجنیا

ایالات متحده امریکا

+++++++++++++++++++++++++++++

چشمه های نور

روح نفـــیس یار به آدم نـــشـانه اســـت

نور و نفیر عشق به رگها روانه اســـت

آواز نغـــــــزعشق بیفـشانده در وجــود

باقی مباحثات خیال و  فــــــسانه اســت

آهـــــنگ مست یار ز آوای مــــوج هـا

پیچیده در فضای بدن بیکـــــرانه اسـت

کم گفتنِ درســت بسا به ز طول حـرف

خاموش عارفی که به ورد ِ شبانه اسـت

دُهلی که خــــــالی گشت به آوا بلند شد

نَی تا تُهی ترست به سوزی ترانه است

حرفی حقیقتی که به صیقل قرین گشـت

از دل برون جهید ، لب ِ عامـیانه اسـت

از بطن آن رباب که خــــالی میـان بوَد

آید نوایی مست بچنگ و چغــانه اسـت

مردن فنا مباد که آغـــــــــاز زندگیست

کم رو ببام دیر که یارت به خانه اسـت

آواز خوش که نعمت عرش ِ عظیم بوَد

هرکو صدای عشق کشد عاشقانه است

از شور بلبلان به نشــــــو و نمــا رسد

شاخ گلی که ساقه زده در جوانه اسـت

مشکل کجاست دیدن احسان یار لــیک

آدم ز غفلت ِ هوسی در بهـــــانه اسـت

نتوان به غافلی بکـنی راز عـشق فاش

رمز نهان یار اگـر در میـــــــانه است

همچون تزروعشق (هـایون) بشهــرتم

این صوت دلپذیر بسی جـاودانه اسـت

سید همایون شاه (عالمی )

22 فبروری 2013 م

گینزول – ورجنیا

ایالات متحده امریکا

گپی نیست

گفتم که وطن خوار بشد گفت گپی نیست

گفتم که ببین زار بشد گفـــت گپی نیست

گفتم هنر و علـــم که پرواز نمـــــــــوده

مــــردم همه بیزار بشد گفت گپی نیست

گفـــــــتم سر چوکـیست ولی عــلم ندارد

نوکر همه بادار بشد گفت گــــپی نیسـت

گفتم که برسوایی کــــشیدست ره ِ ملک

ظـــالم همه سردار بشد گفت گپی نیست

گفــــتم همـــگی پول بیامـــد به فنا رفت

مــــردم همه نادار بشد گفت گپی نیسـت

گفتم که نبینی تو سوادی به مقــــامـــات

از جهل شب تار بشد گفت گــپی نیـست

دانا به پریشانی و نـادان سر چوکــــــی

گل ها همگی خار بشد گفت گپی نیسـت

نسوار بیانداخته مـــــــــامور به دفــــتر

گم کله به دستار بشد گفت گـــپی نیسـت

گفــتم همـگی رشوه ســــــتانند به دزدی

این حرف بتکرار بشد گفت گپی نیسـت

گفتم گنه ِ مـــــردم بیچـــــاره چه باشد؟

کین زندگی اجبار بشد گفت گپی نیسـت

حیران شده ام ماهیّـت گـپ به کجا است

تا خفته یی بیدار بشد گفـت گــپی نیست

گفتم که درختســـــــــت به آنجات ندانی

بر جسم تو طومار بشد گفت گپی نیست

گفتا که سرم سایه کند راحــــت جانست

بگذارهــــــوا دار بشد گفت گــپی نیست

گفتم به والله احـمق بی غیرت محضــی

دُمّ ِ تو پدیدار بشد گفـت گـــــــپی نیست

گفتم که (همــایون) ز تو هم عــار بدارد

نالیده چو کفــتار بشد گفت گپی نیســـت

سید همایون شاه (عالمی)

21 فبروری 2013 م

گینزول – ورجنیا

ایالات متحده امریکا

زاره ترَک

میزند چرخ زمانه دور همچون فـــرفــــــــرک

میکند زیر و زبر هر آدمی شد هُــــــــــشپـرک

نیست انسان را خبر از خیر و شد در روزگـار

مـــــژه برهم خوردنی بینی که گشتی لا دَرَک

مردمی بر نام دین وحشت گزیده این زمــــــان

گر شود در مکه، کی آدم بگــــردد آن خَــرَک

می زند یک انتهاری می کفــاند خــــــویش را

مرده یی مظلوم ما پُرخون فـــــتاده در سـرک

تا بنـام دین به مـــــــردم راه ِ لادینی نمـــــــود

نوجــــــــــوانان را کـــــند ملّا ببین کلّه چَرَک

کشور همسایه یی تو تشنه یی خـــون ِ تو است

با فریب شیطنت دارد چه فکری بر ســــــرک

بال را همــوار کــــن ای نور دیده در وطــــن

بر گل ِ میهن نگهابان شو جوان ِ شهــــــــپرک

فکر مردم کن که عمـــــــر ما ندارد بیش تاب

از برای اتحادی حــــــــرص را کن دورتَرک

رشوه بگــــــرفـتن نباشد کارِ انسان شـــــریف

میز و چوکی هم نپاید نی دوات و دفـــــــترک

مال و جاه و قدرت و چوکی سرآسر بی بقـــا

دیده از چه باز بندی گوش میسازی کــــــرَک

ملــــــت بیچاره از هم باز مــــی پاشد ز چه؟

اتفاق ار نیست بینی مـــــــردمی تیت و پرَک

در دعای ِ من (همـــایون) جز وطن نآید دگـر

یا الهــــی مرحمـــت کن می شوم زاره ترَک

سید همایون شاه (عالمی)

20 فبروری 2013 م

گینزول – ورجنیا

ایالات متحده امریکا

جلوه گاه نگار

رفت عمرم به رنج و شیدایی

به سر آمد رهِ شکــــــــــیبایی

هم سخن نیست همـــدلی نَبوَد

سر ز تنهایی گـــشته سودایی

کاسۀ صبر من بشد لـــــــبریز

در جنون رفته ام به رسـوایی

شعلۀ عشق دررســـیده به دل

مانده این دیده تا ز بینـــــــایی

هجر خاکـــــسترم هوایی کند

مــــانده این عقل هم ز دانایی

سالهـــــا را همه کـــبیسه کند

شام ها را کـــــــشد به یلدایی

روز هایم بشد قیامت و حـشر

مـــــــــــانده ام از درِ توانایی

دوســـــتانم یکی یکی رفــــته

به نزولــــــــــم ببین ز بالایی

عشق پیچــیده درفضـــای دلم

شده این نکــــته هم معمـــایی

مانده چشمم بجلوه گـــاه نگار

نکنم قصـــد یار هـــــرجــایی

به گلاب دو چهار روزه بگو

نکند جلــــــــوه یی فــــریبایی

ای (همــایون) مثال قطره بیا

که ز وصلت کـشم به دریایی

سید همایون شاه (عالمی)

18 فبروری 2013  م

گینزول – ورجنیا

ایالات متحده امریکا

توصیف

چمـــــنی دارم از خیـــــال ِ رخت

آفــــــــتابست آن جمـــــــال رخت

همه انگــــــــشت حیرتش به دهن

لاجـــواب است در ســـؤال رخت

آسمان گـــــشته پر ســـــتاره ز تو

جام ِ جم روشن از کمـــــال رخت

حسن تو محشری فــــکــنده زشور

در گرفـــتست قــیل و قـــال رخت

گل و گلشن ز رنگ خویش برون

ناپدید گــــــــشته در قبـــال رخـت

خنده یی غنـــــــچه در بهار ِ امـید

در شگــــــــوفایی از نهال ِ رخت

هـر چه رنگینی از طلــوع تو بود

هـر چه زیبــــایی شد زوال رخت

هـر نمایش به جلــــــــــوه آیینه ها

هـر نگارش ز خطّ و خــال رخت

نور امـــــید در عطوفـــــت تسـت

فال عشقست هم ز فــــــال رخــت

عاجــزآمد (همــایون) از توصیف

چه بگـــــــوییم ما ز حـــال رخت

سید همایون شاه (عالمی)

18 فبروری 2013 م

گینزول - ورجنیا

ایالات متحده امریکا